محبوبه عمیدی: سنگواره‌ای از یک خزنده که جنین‌هایی در شکم و قدمتی 120میلیون ساله دارد، به تازگی در شمال‌شرقی کشور چین کشف شده است. این کشف باارزش نشان می‌دهد خزندگان در دوران کرتاسه و بسیار زودتر از زمانی که تاکنون تصور می‌شد، زنده‌زایی را آغاز کرده‌اند.

به گزارش دیلی‌میل، این سنگواره کوچک متعلق به مارمولکی است که آخرین روزهای بارداری‌اش را می‌گذارنده و در همین زمان در گودالی از گل که بعدها به سنگ تبدیل شده، سقوط کرده است. احتمالا این مارمولک 30 سانتی‌متری در نزدیکی یک جریان تند آب زندگی می‌کرده است.

دانشمندان دانشگاه کالج لندن و آکادمی علوم چین که در این تحقیق مشارکت داشته‌اند، به کمک میکروسکوپ استخوان‌های حداقل 15 جنین مارمولک را در بدن این سنگواره شناسایی کرده‌اند. این اولین‌بار است که در فسیل خزندگان خشکی بارداری مشاهده می‌شود، نمونه‌های پیشین همگی متعلق به خزندگان آبزی بود.

یوان وانگ از آکادمی علوم چین که این سنگواره را زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار داده، موفق شده بقایای 15 جنین تقریبا کامل را در بدن این مارمولک شناسایی کند.

اگر به دنیای پیرامون خودمان نگاه کنیم، می‌بینیم علی‌رغم آن‌چه اغلب مردم فکر می‌کنند، این تنها پستانداران نیستند که فرزندانشان را به دنیا می‌آورند. حدود 20درصد از مارمولک‌ها و جانداران دیگر نیز تخم نمی‌گذارند و زنده‌زا هستند.

تا پیش از این دانشمندان معتقد بودند که در ابتدا تولد فرزندان در پستانداران شکل گرفته و هزاران سال بعد مارمولک‌ها زنده‌زا شده‌اند، اما این فسیل قدیمی نشان می‌دهد که این دو فرایند تقریبا همزمان رخ داده‌اند.

این سنگواره تازه که آغاز تکامل فیزیولوژیکی مارمولک‌ها و توانایی بدن آنها برای ارسال اکسیژن و غذا را به جنین اثبات می‌کند، در منطقه‌ای کشف‌شده که سنگ‌های آهک چندین صد‌میلیون ساله آن سنگواره‌های متعددی از جانداران گوناگون را مانند دایناسورها، ماهی‌ها، دوزیستان، خزندگان، پرندگان و پستانداران در خود جای داده‌اند.

مارمولک کوچک کشف‌شده از گروه‌های اولیه خزندگان به‌شمار می‌رود که اجداد مارمولک‌های خانگی امروزی هستند. دانشمندان می‌گویند احتمالا تبدیل فرایند تخم‌گذاری به زنده‌زایی در این حیوان حاصل یک دوره سرمای کشنده بوده که تخم‌ها نمی‌توانسته‌اند آن‌را تحمل کنند و تکامل شیوه زنده‌زایی را جایگزین آن کرده است.